̈Nema šanse. Sto ipak postoji ̋
Dijete je stvoreno od sto.
Dijete ima sto jezika
Sto ruku
Sto misli
Sto načina razmišljanja, igranja, pričanja.
Sto uvijek
Sto vrsta slušanja, življenja, voljenja,
Sto radosti da ih ispjeva i doživi,
Sto načina otkrivanja,
Sto svjetova koje će izmisliti,
Sto svjetova koje će sanjati
Dijete ima sto jeziku
(i još sto, sto, sto)
Ali devedeset i devet mu je oduzeto…
Škola i kultura odvajaju glavu od tijela.
Govore djetetu:
Da razmišlja bez ruku
Da radi bez glave
Da sluša,
Ali da ne govori
Da razumije bez radosti
Da voli i divi se samo Uskrsu i Božiću.
Govore djetetu:
Da otkriva svijet koji već postoji
I od sto oduzmu mu devedeset i devet.
Govore djetetu:
Da su rad i igra stvarnost
I mašta znanost
I imaginacija
Nebo i zemlja
Razlog i san
Stvari koje ne pristaju zajedno.
I tako govore djetetu
Da sto ne postoji.
Dijete kaže:
̋Nema šanse, sto ipak postoji! ̋
Loris Malaguzzi